ชีวิตเด็กแบรนด์เนม ตอน วิสกี้ กับเวทีล่าฝัน

เรื่องที่จะเขียนต่อไปนี้เขียนขึ้นเป็นพิเศษให้กับเพื่อนรัก นังวิสกี้ เดอ ปารี


บ.ก มีเพื่อนตุ๊ดน้อยมาก และหนึ่งในนั้นที่สนิทที่สุดและยังคบกันอยู่จนถึงทุกวันนี้คือ นังวิสกี้ ที่เคยเกริ่นถึงไปบ้างแล้วในตอนก่อนหน้านี้ บ.ก เป็นเพื่อนกับนังวิสกี้ผ่านทางเช็ตรูมในเว็บไซท์หนึ่งสมัยก่อนที่การเช็ตเป็นสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับชาวเรา วิสกี้เป็นตุ๊ดคงแก่เรียนที่ดั้นด้นมาเรียนมหาวิทยาลัยรามทั้งที่ยังเรียน ม.ปลายอยู่ เรานัดเจอกันครั้งแรกที่มหาลัยตอนไปสอบที่ราม 2 ครั้งแรกที่เห็นมัน ดำ แคระ สิว ดาร์ลี่ หน้าเหลี่ยม ชีมาสอบเหมือนกัน ด้วยพูดจาถูกคอและชอบอะไรเหมือนๆกันทำให้เราเริ่มคบเป็นเพื่อนกันอย่างจริงจังมาเรื่อยๆ และแน่นอนเพื่อนเที่ยวสีลมซอย 2 ช่องหลืบแห่งสวงสวรรค์ ที่ๆอะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ บ.ก เริ่มเที่ยวซอยตั้งแต่สมัยที่ยังไม่มีการตรวจบัตรประชาชน เอาซี้!!! ตั้งแต่อายุประมาณ 17 ได้รับการแนะนำสถานที่เที่ยวอันลือชื่อนี้ผ่านเพื่อนคนหนึ่งทางเช็ตรูม และแน่นอน บ.ก ต้องไปทำการสำรวจสอดส่อง
"แกเคยไปเที่ยวดีเจหรือเปล่า" วิสกี้ถาม บ.ก
"เคยไปซิ เพลงมันส์มาก"
"โฮ แรงส์อะ เคยไปด้วย" วิสกี้กระแนะกระแหน
"อ้าวไม่เคยไปเหรอ ออกจะดัง"
 "ไปเที่ยวดีเจกัน"
ดีเจ สเตชั่น DJ Station คือคลับเต้นรำที่ตั้งอยู่บนถนนสีลมซอย 2 ที่คลาคลำไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติผู้พิศสมัยชายไทย เสียงเพลงรีมิกซ์ที่ดังสนั่นมันส์ชนิดไม่มีที่ไหนเปิดได้เริดเท่านี้อีกแล้ว ค่าดริ้งส์ที่แสนถูก แถมมีนางโชว์ที่ลิปซิงค์ปากไม่ค่อยตรงกับเพลงให้ได้ดูก่อนที่คลับจะเปิดอย่างเป็นทางการ ขอบอกพฤติกรรมที่ไม่น่าเอาเป็นเยี่ยงและอย่างของนังวิสกี้ให้ท่านผู้ชมได้ทราบก่อน ซึ่งตอนแรก บ.ก ก็ไม่รู้จนมาจับความเท็จได้ในภายหลัง ชีชอบโกหกโลกสวยให้เพื่อนๆเชื่อ ซึ่ง บ.ก ก็หลงเชื่อเป็นตุเป็นตะ อย่างเช่นชีมีแฟนเป็นนายแบบจากสแกนดิเนเวียน พบกันบนเครื่องบินขณะที่ชีไปท่องเที่ยวกับครอบครัวที่บาหลี แถมมีการส่งรูปมาให้ บ.ก ดู คุณพระอกอีแป้นจะแตก คนอะไรหล่อขนาดนี้ พลอยยินดีกับเพื่อนที่มีผู้ชายตาต่ำมาหลงรัก บอกว่าชีพูดภาษาสเปนได้ (แต่ตอนนี้มันพูดได้ละนะ) บ.ก ถามเรื่องเพลงภาษาสเปนของคริสติน่าที่นางโชว์ลิปซิงค์ไม่ตรงอยู่บนเวที ซึ่งชีทำหน้าเหวอ และชอบบอกว่าเดทกับคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย แลดูแรดและสำส่อน
"เดี๋ยวมานะ แป๊บนึง" วิสกี้ บอก บ.ก แล้วเดินแหวกฝูงชนที่เบียดเสียดกันอยู่บนฟลอร์เต้นรำก่อนจะหายไปที่ชั้นสอง บ.ก ยืนอยู่คนเดียว ซึ่งปรกติจะไม่มีคนมาคุยกับ บ.ก อยู่แล้วด้วยว่าขี้อายและไม่เคยจีบใครก่อน คอยอยู่นานสองนานนังวิสกี้ก็ไม่มาซักที บ.ก ตัดสินใจขึ้นไปตามด้วยกลัวว่าอาจโดนฆ่าหมกห้องน้ำได้ แต่ภาพที่ บ.ก เห็นนั้นอุจาดยิ่งกว่า นังวิสกี้กำลังยืนดูดปาก ขอใช้คำว่าดูดปาก ไม่ใช่จูบปาก เพราะอากัปกริยาของมันนั้นอย่างกับกำลังจะกลืนกินฝรั่งโชคร้ายคนนั้น บ.ก รีบหนีลงมาเพราะไม่อยากนอนฝันร้ายและกลัวเพื่อนจะอาย ไม่นานนักชีก็ลงมา
"เออ โทษที พอดีเจอเพื่อนเลยคุยกันนานไปหน่อย" มันพูดไม่มองหน้า บ.ก อีตอแหล
"เอออ ช่างมึง" บ.ก ไม่อยากแซวกลัวมันอาย สู้เอาเวลาที่เหลือของค่ำคืนมาแดนซ์กันให้มันส์ดีกว่า เสียงเพลง ตืดๆๆ ตืดๆๆ กับแสงไฟเลเซอร์สาดส่อง เพลง Waiting For Tonight ของ J.Lo ดังขึ้น
"มึง ขึ้นไปเต้นกันบนเวทีเฮอะ" วิสกี้ชวน บ.ก
"ไม่เอา กูอายคน" แต่มันก็ลาก บ.ก ขึ้นไปจนได้ เต้นไปเต้นมาอยู่ๆนังวิสกี้ก็ถอดเสื้อออกโชว์ซะงั้น
"อีวิสกี้ มึงทำอะไรอะ" บ.ก ตกใจเตือนมัน
"มีของดีก็ต้องโชว์ซิ" มันเอาเสื้อแหน็บไว้ในร่องตูด
"ฮะ นี่มึงไปเจาะหัวนมมาเหรอ"
"กูเจาะลิ้นด้วยนะ"
การขึ้นไปเต้นบนเวทีนั้นมีข้อดีหลายอย่างจะว่าไปแล้ว ด้วยเป็นที่ๆทุกสายตาสามารถมองเห็นและแสงไฟที่สาดส่องเต็มกำลังวัตส์ ทำให้พวกเราดูสวยเป็นพิเศษ ชายหนุ่มต่างชาติที่เราหมายปองสามารถมองเห็นเราได้อย่างเต็มตา บ่อยครั้งที่มีคนซื้อดริ้งส์เลี้ยงพวกเราเพราะพวกเราฮ๊อต บ.ก และ วิสกี้ชอบหนุ่มฝรั่งต่างชาติ ตาน้ำข้าว เหมือนกัน แต่เราไม่เคยมีปัญหาเรื่องแย่งผู้ชายหรือสมสู่ในก๊กเดียวกัน
มีอยู่คืนหนึ่งที่เราไปนั่งดริงส์กันที่สีลมซอย 4 ใน Espresso Bar มีฝรั่งรูปหล่อ สูงใหญ่ นั่งเหงาอยู่คนเดียวโต๊ะข้างๆ นังวิสกี้จ้องตาเป็นมัน หมายจะเผด็จศึก
"มึงดูฝรั่งโต๊ะข้างๆดิ หล่ออะ มาคนเดียวด้วย" วิสกี้กระซิบกระซาบ
"ก็คุยเป็นเพื่อนเขาดิ" บ.ก ยกหน้าที่ประชาสัมพันธ์ ททท ให้นังวิสกี้ ซึงมันก็ไปชวนเขาคุยจริงแต่บทความการสนทนานั้นดูอุบาวท์ และลามกจกเปรต หลังจากที่มันคุยกับเขาอยู่นานสองนานและมีการแนะนำให้ บ.ก รู้จักด้วยซึ่ง บ.ก ก็ทักทายตามมารยาท จนมาได้ยินประโยคเด็ดจากวิสกี้
"เอาปะละ" มันพูดพร้อมกับเสนอหน้าแอ่นอกใส่ฝรั่งโชคร้าย ตอนแรก บ.ก นึกว่ามันแหล่ใต้ แต่ที่ไหนได้ บ.ก เริ่มหัวเราะจนน้ำตาไหล ใกล้เสียสติ ไม่นึกว่ามันจะกล้าขนาดนี้ ถึงมันจะพูดเป็นภาษาไทยฝรั่งฟังไม่เข้าใจก็เถอะ ก่อนจะโดนฝรั่งทิ้งหมัดฮุคเด็ดว่าชอบเด็กฝรั่งมากกว่าไม่ได้ชอบเอเชียนแต่อย่างใด แต่วิสกี้ก็สู้ไม่ถอยด้วยการให้เบอร์โทรศัพท์กับฝรั่งโชคร้ายคนนั้นจนเขาต้องขอตัวกลับก่อนเพื่อหนีมัน กูยอมแพ้มึง อีวิสกี้
นานหลายปีที่เราคบกันเป็นเพื่อนซึ่งนับถึงปัจจุบันนี้ก็ 16 ปี ก่อนที่วิสกี้จะพบรักกับหนุ่มฝรั่งเศสแล้วย้ายไปตามล่าฝันที่ปารีส ซึ่งตั้งแต่วิสกี้ไป บ.ก ก็เหงาๆและไม่ได้ไปเที่ยวดีเจบ่อยเหมือนแต่ก่อนและแทบจะไม่ได้ไปเลยในช่วง 3-4 ปีที่ผ่าน เรื่องของวิสกี้นั้นมีมากมายซึ่ง บ.ก คิดว่าจะเขียนสดุดีให้มันเป็นระยะๆ บ.ก ยังจำวันที่เราเลี้ยงส่งวิสกี้ที่ดีเจ สเตชั่นได้ก่อนที่ชีจะไปปารีส ซึ่ง บ.ก มาช้าเพราะว่าติดนัดเดท เป็นการเที่ยวดีเจครั้งสุดท้ายของพวกเรา ทุกครั้งที่วิสกี้กลับมาเยี่ยมบ้านเกิด บ.ก จะต้องนัดเจอกับวิสกี้เพื่อนัดกินข้าว ถามสารทุกข์สุขดิบกัน และบางครั้งก็นั่งเม้าท์มอยย้อนความหลังกันสมัยที่พวกเรายังเด็กๆ คิดถึงนะวิสกี้ "เอาปะละ!"